Van 2016 tot 2020 studeerde Herter aan de acteursopleiding van de Toneelacademie Maastricht. Tijdens zijn opleiding trad hij op in Nederland en Vlaanderen met voordrachten uit eigen werk, onder andere in internationale kunstenaarsresidentie De School van Gaasbeek (BE), filosofiehuis Het zoekend hert, Campo Victoria in Gent en Taskforce Fashion in Maastricht. Als onderdeel van zijn afstudeertraject was hij artist-in-residence in De School van Gaasbeek en toonaangevende nachtclub De School in Amsterdam.
Sinds 2019 werkt hij als maker en schrijver. Zo werkte hij onder andere aan de vr-projecten van regisseur Celine Daemen. De eerste samenwerking met Daemen in 2019, de Opera van de vallende mens, was in onder andere te zien in het EYE Filmmuseum, Festival Cement, Brainwash Festival en Staatschauspiel Dresden. De meest recente samenwerking met Daemen, Songs for a Passerby (Studio Nergens i.s.m. Silbersee, Muziekgebouw en VIA ZUID), beleefde de internationale première bij Venice Immersive van het 80e Filmfestival van Venetië. Daar is het werk bekroond met de Venice Immersive Grand Prize, de hoofdprijs in de categorie extended reality van La Biennale di Venezia. De Nederlandse première van het werk was in september 2023 in het Muziekgebouw in Amsterdam. Daarnaast was het werk onder andere te zien in de Nationale Opera, De Doelen, SPRING Festival en South by Southwest.
In de zomer van 2023 was Herter voor het eerst in improvisatietheater Skip ‘t Script op rondtrekkend theaterfestival De Parade in Amsterdam. In het najaar van datzelfde jaar ging zijn theatertekst Dat het was.. in premiere in poëziecentrum Perdu, in Amsterdam. Het werk werd voor het eerst op Nederlandse podia gepresenteerd als onderdeel van het onderzoeksproject Studiowerk: A la recherche van ‘t Barre Land. Dit werk kwam tot stand met ondersteuning van zowel Fonds Podiumkunsten als het Nederlands Letterenfonds. Naast zijn individuele praktijk werkt hij regelmatig samen met performer en componist Boris de Klerk. Samen waren ze artist-in-residence in De School in 2020, bij muziekplatform Subbacultcha. Hun gezamenlijke werk werd onder andere getoond in De School, Galerie de Schans en OT301.
Herter werkt als schrijver aan een modulair repertoire van non-narratief drama. Dat wil zeggen, in zijn werk is niet het verhaal leidend, maar zijn teksten, passages, flarden, gedachten, zinnen en woorden bouwstenen in een artistiek geheel. In steeds herwerkte composities vinden deze teksten steeds hernieuwde betekenissen. In zijn teksten exploreert hij taal als handeling in de tijd, resulterend in ritmische denkoefeningen van zoekende sprekers, zoekend op de tast met woorden naar houvast in een verschuivende wereld. Terugkerende inhoud is taal als mentale werkelijkheid en de functie van woorden om onszelf te duiden. De non-narratieve teksten worden sterk gedreven door de vorm en muzikaliteit van de woorden in een compositie.
Zijn werk is een poging om soep te maken van de brei, en een voorstel aan de lezer / toehoorder / toeschouwer om in zichzelf datzelfde te doen. De teksten vormen samen een zoektocht naar houvast, een wens tot verbinding en gezamenlijkheid vanuit eenzaamheid en contemplatie. In zijn werk zoekt hij met woorden, en vanuit daar naar verbinding met de ander. Elke tekst is een voorstel om mee te zoeken.